Lage rugpijn is een vaak voorkomende kwaal die plots kan opduiken of geleidelijk de kop opsteekt. De pijn is voelbaar van de onderste ribben tot de billen en straalt soms uit naar de benen. Meestal is er geen specifieke lichamelijke oorzaak (zoals bv. een aangeboren afwijking, een ingezakte wervel of een gezwel). De spieren, banden en gewrichten werken niet zoals het moet. Maar wat er exact aan de hand is, valt moeilijk te definiëren. De structuur van de wervels is goed, maar de wervel beweegt niet zoals het hoort. De rug is niet beschadigd en er bestaat geen gevaar voor blijvende letsels. We spreken dan van aspecifieke of ‘gewone’ lage rugpijn. Ook bij hevige pijn is de kans groot dat de klachten volledig verdwijnen. Al komen de klachten vaak later nog eens terug. Gelukkig kun je hier iets aan doen.  INFO: Ann Magnus

De wervelkolom bestaat uit 24 wervels die op elkaar gestapeld staan. Ze worden ondersteund door het heiligbeen. Als je de rug bekijkt, zie je normaal een vrij rechte lijn. Van opzij zie je duidelijk de natuurlijke krommingen. Bovenaan ter hoogte van de nek en onderaan ter hoogte van de lendenen is er een uitholling. Het middelste gedeelte is eerder bol. Deze krommingen zorgen voor een algemeen evenwicht en een globale schokdemping.

Tussen de wervels zit er telkens een discus of tussenwervelschijf. Deze dient als schokdemper en voorkomt dat de wervels over elkaar schuren. De discus helpt ook bij het bewegen. In het midden bevat de discus een geleiachtige massa. Deze geleikern is vervormbaar en kun je vergelijken met een ballonnetje dat samengeperst wordt. De druk moet zoveel mogelijk gelijkmatig verdeeld worden. Aan de buitenkant van de discus zijn er kraakbenige ringen. Als je een bolle rug maakt, komt er achteraan meer druk, net daar waar de kraakbeenringen het zwakst zijn.

Elke wervel heeft een wervellichaam met daarachter een holle ruimte waarin het ruggenmerg loopt. Achteraan maken de wervels contact met elkaar door twee gewrichtjes boven- en onderaan. Aan de zijkant is er een ruimte waar de zenuwen ‘uittreden’.

De wervels zijn met elkaar verbonden door vele kleine touwtjes die weinig elastisch zijn (ligamenten) en door kleine spiertjes die zorgen voor onze houding. Daarbovenop liggen de grote bewegingsspieren. Het is heel belangrijk dat deze voldoende sterk zijn én afgestemd zijn op elkaar.  Download hier de brochure van Falos sportfederatie RUG in beweging.

 Lage rugpijn is een vaak voorkomende kwaal die plots kan opduiken of geleidelijk de kop opsteekt. De pijn is voelbaar van de onderste ribben tot de billen en straalt soms uit naar de benen. Meestal is er geen specifieke lichamelijke oorzaak (zoals bv. een aangeboren afwijking, een ingezakte wervel of een gezwel). De spieren, banden en gewrichten werken niet zoals het moet. Maar wat er exact aan de hand is, valt moeilijk te definiëren. De structuur van de wervels is goed, maar de wervel beweegt niet zoals het hoort. De rug is niet beschadigd en er bestaat geen gevaar voor blijvende letsels. We spreken dan van aspecifieke of ‘gewone’ lage rugpijn. Ook bij hevige pijn is de kans groot dat de klachten volledig verdwijnen. Al komen de klachten vaak later nog eens terug. Gelukkig kun je hier iets aan doen.  INFO: Ann Magnus

De wervelkolom bestaat uit 24 wervels die op elkaar gestapeld staan. Ze worden ondersteund door het heiligbeen. Als je de rug bekijkt, zie je normaal een vrij rechte lijn. Van opzij zie je duidelijk de natuurlijke krommingen. Bovenaan ter hoogte van de nek en onderaan ter hoogte van de lendenen is er een uitholling. Het middelste gedeelte is eerder bol. Deze krommingen zorgen voor een algemeen evenwicht en een globale schokdemping.

Tussen de wervels zit er telkens een discus of tussenwervelschijf. Deze dient als schokdemper en voorkomt dat de wervels over elkaar schuren. De discus helpt ook bij het bewegen. In het midden bevat de discus een geleiachtige massa. Deze geleikern is vervormbaar en kun je vergelijken met een ballonnetje dat samengeperst wordt. De druk moet zoveel mogelijk gelijkmatig verdeeld worden. Aan de buitenkant van de discus zijn er kraakbenige ringen. Als je een bolle rug maakt, komt er achteraan meer druk, net daar waar de kraakbeenringen het zwakst zijn.

Elke wervel heeft een wervellichaam met daarachter een holle ruimte waarin het ruggenmerg loopt. Achteraan maken de wervels contact met elkaar door twee gewrichtjes boven- en onderaan. Aan de zijkant is er een ruimte waar de zenuwen ‘uittreden’.

De wervels zijn met elkaar verbonden door vele kleine touwtjes die weinig elastisch zijn (ligamenten) en door kleine spiertjes die zorgen voor onze houding. Daarbovenop liggen de grote bewegingsspieren. Het is heel belangrijk dat deze voldoende sterk zijn én afgestemd zijn op elkaar.  Download hier de brochure van Falos sportfederatie RUG in beweging.